فرق بین فنس گالوانیزه گرم و سرد

انتخاب فنس مناسب یکی از اقدامات اولیه برای حصارکشی به شمار می‌رود.

فنس مناسب باید بتواند در برابر فشارهای مکانیکی و عوامل آسیب‌زای جوی مقاومت کند، از دوام مناسبی برخوردار باشد و به راحتی از بین نرود.

یکی از انواع فنس‌هایی که در برابر خوردگی از مقاومت بالایی برخوردار است و برای محیط‌های مرطوب و دارای بارندگی زیاد مناسب است از مفتول گالوانیزه گرم یا سرد تولید می‌شود.

در مطلب پیش رو قصد داریم فنس گالوانیزه گرم و سرد را به شما عزیزان معرفی کرده و تفاوت‌های این دو را بیان نماییم.

گالوانیزه کردن به چه معناست؟

ورق‌های از جنس فولاد معمولی بر خلاف فولاد ضدزنگ یا استنلس استیل، در برابر عوامل آسیب‌های ناشی از آب و رطوبت که به آن‌ها زنگ‌زدگی و خوردگی گفته می‌شود، آسیب‌پذیر هستند.

بنابراین به منظور افزایش مقاومت فولاد معمولی، روکش یا پوششی از فلز روی بر سطح آن‌ها اعمال می‌کنند تا از آن‌ها در برابر زنگ‌زدگی و خوردگی محافظت به عمل آورد.

پس فرایند گالوانیزه کردن فارغ از گرم یا سرد بودن آن، به معنای روکش کردن فلز (معمولاً فولاد معمولی) به‌وسیله فلز روی است تا عمر مفید آن افزایش یافته و بخصوص در برابر خوردگی مقاوم‌تر شود.

عمل گالوانیزه در بسیاری از صنایع، از جمله ساخت و ساز ورق گالوانیزه، مفتول گالوانیزه، لوله گالوانیزه و غیره انجام می‌شود و بسیار مؤثر و کارآمد است.

سیم مفتول گالوانیزه

از سیم یا مفتول گالوانیزه در صنایع مختلفی استفاده می‌شود که یکی از آن‌ها تولید فنس گالوانیزه برای حصارکشی است.

فرایند تولید مفتول گالوانیزه به شکلی است که روکشی از فلز روی بر سطح آن ایجاد می‌شود تا از آسیب مفتول در برابر عوامل خوردگی جلوگیری شود.

علت اینکه تولیدکنندگان به گالوانیزه کردن فولاد معمولی روی می‌آورند آن است که فولاد ضدزنگ از قیمت بالاتری برخوردار است و استفاده از آن در تمامی پروژه‌ها از توجیه اقتصادی برخوردار نیست.

مفتول گالوانیزه به دو روش سرد و گرم گالوانیزه می‌شود و سپس برای تولید فنس مورد استفاده قرار می‌گیرد که در ادامه مطلب توضیحات بیشتری درباره این دو ارائه خواهیم کرد.

مفتول گالوانیزه گرم و روش تولید آن

همان‌طور که اشاره کردیم گالوانیزه کردن فولاد معمولی به دو روش گرم و سرد انجام می‌شود که هر کدام از این دو روش دارای مزایا و معایب مخصوص به خود هستند.

روش گالوانیزه گرم بسیار متداول‌تر بوده و به محصولی مقاوم‌تر و بهتر نسبت به روش گالوانیزه سرد می‌انجامد و برای مقیاس بزرگ و تولید انبوه بسیار کارآمدتر است.

در روش گالوانیزه گرم، تمام اکسید موجود در فولاد از آن گرفته می‌شود و فولاد عاری از هرگونه اکسید را در یک وان یا حوضچه از فلز روی مذاب و گداخته فرو کرده که در نتیجه این کار، مفتول گالوانیزه به تولید می‌رسد.

در روش تولید مفتول گالوانیزه گرم، فلز روی گداخته به وسیله حرارت به مفتول فولادی پیوند می‌خورد بنابراین با پیوندی بسیار قوی روبرو هستیم که به سادگی از بین نمی‌رود و نسبت به روش گالوانیزه سرد بسیار مؤثرتر است.

حرارت موجود در وان مذاب سبب می‌شود تا کربن فولاد به پایین‌تر حد ممکن برسد و مفتولی بسیار منعطف و شکل‌پذیر و درعین‌حال مستحکم به جود آید که در تولید فنس بسیار کارآمد است.

مفتول‌ها باید از مقاومت خمشی و کششی بالایی برخوردار باشند تا به راحتی شکسته نشوند و این مهم به وسیله روش گالوانیزه گرم محقق می‌شود.

مفتول گالوانیزه گرم از سطحی صاف و یکدست برخوردار است و از موارد استفاده آن می‌توان به تولید سیم‌خاردار و انواع فنس برای حصارکشی اشاره کرد.

در فرایند ساخت مفتول گالوانیزه گرم می‌توان با اضافه نمودن آلومینیوم بیشتر به محلول روی، مقاومت مفتول فولادی را در برابر خوردگی بالاتر برد و با تغییر میزان کربن موجود در فولاد نیز به سطح استحکام یا انعطاف دلخواه برای فولاد رسید.

مفتول گالوانیزه سرد و روش تولید آن

دومین روش تولید مفتول گالوانیزه را گالوانیزه سرد یا الکتروگالوانیزه می‌نامند و علت این نام‌گذاری آن است که از روش گرم متمایز شود وگرنه تولید گالوانیزه سرد در دمای معمولی اتاق انجام می‌شود و نیازی به سرد بودن محیط یا اجزا وجود ندارد.

گالوانیزه سرد بر خلاف فرآیند تقریباً سخت و پیچیده گالوانیزه گرم عملی بسیار ساده به شمار می‌رود و بالطبع نتیجه آن نیز از کیفیت کمتری برخوردار است.

در روش گالوانیزه سرد، فولاد را از هرگونه آلودگی تمیز کرده و سپس محلولی از روی و چسب‌های مصنوعی را به وسیله قلم مویی ساده بر سطح آن اعمال می‌کنند.

سادگی عمل الکتروگالوانیزه بسیار زیاد است و نیازی به وسایل پیچیده و امکانات کارگاهی برای انجام آن وجود ندارد.

تفاوت فنس گالوانیزه گرم و سرد

تفاوت عمده فنس گالوانیزه سرد و گرم در دوام و مقاومت آن‌ها در برابر خوردگی است که این موارد در فنس گالوانیزه شده به روش گرم بیشتر خواهد بود.

ضخامت فنس گالوانیزه گرم نیز بیشتر از نوع سرد است زیرا که در حرارت گالوانیزه شده و پوشش بیشتری از روی دریافت کرده است و درواقع فنس گالوانیزه گرم در دمای 450 الی 480 درجه سانتی‌گراد آبکاری شده اما آبکاری فنس گالوانیزه سرد در دمای معمولی بوده است.

از سوی دیگر باید توجه داشت که فنس گالوانیزه سرد نسبت به گالوانیزه گرم از ظاهر صاف‌تری برخوردار بوده و قیمت تمام‌شده آن نیز کمتر است.

چسبندگی پوشش روی در گالوانیزه سرد پایین‌تر از مفتول گالوانیزه گرم است بنابراین از دوام و مقاومت در برابر خوردگی بسیار پایین‌تری بهره می‌برد.

مزیت دیگر روش گالوانیزه سرد نسبت به گرم این است که در هر محیطی و با ابزار بسیار ساده نیز امکان‌پذیر است یعنی در صورت نیاز می‌توان بخش‌هایی از فنس را که پوشش گالوانیزه خود را از دست داده‌اند به آسانی و با اسپری محلول روی، گالوانیزه نمود.

جمع‌بندی

در این مطلب تلاش کردیم تا تفاوت‌های عمده بین فنس گالوانیزه شده به روش‌های گرم و سرد را مشخص نماییم.

مزیت فنس گالوانیزه گرم در دوام بهتر و مقاومت بیشتر آن در برابر رطوبت و خوردگی نهفته است و برتری فنس گالوانیزه سرد نیز به قیمت تمام شده کمتر و سادگی روش گالوانیزه نمودن آن مربوط می‌شود.

در آخر باید گفت که نمی‌توان ادعا کرد که این دو نوع فنس گالوانیزه نسبت به یکدیگر برتری دارند بلکه هرکدام از آن‌ها دارای مزایای خاص خود هستند.